Στις 16 Ιανουαρίου 2022, ο Έξαρχος του Οικουμενικού Πατριάρχη, Επίσκοπος Κομάνων Μιχάηλ, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα με τη βοήθεια των ιερέων Βίκτωρα και Λεονίντ και του Ιεροδιάκονου Κυπριανού (Μπαρίλο) από την σταυροπηγιακή Ιερά Μονή Βλατάδων του Οικουμενικού Πατριαρχείο στη Θεσσαλονίκη. Μετά τη Λειτουργία ο Επίσκοπος Κομάνων απευθύνθηκε στους παρευρισκόμενους με κήρυγμα.
Ο Επίσκοπος Κομάνων εξήγησε πως να αντιμετωπίσουμε τις θλίψεις της ζωής. Αυτό το έδειξε ο Επίσκοπος με το παράδειγμα της ζωής του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος γνώρισε πολλές δυσκολίες στη ζωή του, αλλά είχε εσωτερική γαλήνη και συνάντησε την προφητεία του δικού του μαρτυρίου με ειρήνη και πίστη. Αυτή η απόκτηση εσωτερικής πνευματικής ειρήνης στην κοινωνία με τον Χριστό είναι μια από τις θεμελιώδεις μαρτυρίες της εσωτερικής πίστης. Χρειάζεται να επικοινωνούμε με τον Θεό έχοντας ψυχική ηρεμία, τότε Εκείνος θα απαντήσει στα αιτήματά μας.
«Εις το όνομα του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αγαπητοί φίλοι, μόλις ακούσαμε την επιστολή του Αποστόλου Παύλου, στην οποία καθοδηγεί τον μαθητή του Τιμόθεο στο πώς να αντιμετωπίζει τις θλίψεις της ζωής. Ας θυμηθούμε αυτά τα λόγια και ας θυμηθούμε ότι τα λέει ένας άνθρωπος που ήδη πηγαίνει προς τον θάνατο. Ο Κύριος του αποκάλυψε ότι η ζωή του θα τελείωνε, ότι θα τον εκτελούσαν, ότι θα υποφέρει. Αυτό αποκαλύφθηκε στον Παύλο μέσω του προφήτη, κατά την επίσκεψή του σε μια από τις Εκκλησίες. Αλλά τι διαβάζουμε: “Συ όμως πρόσεχε άγρυπνος εις όλα όσα διδάσκει ο Θεός και επιβάλλει το καθήκόν σου. Κοπίασε και ταλαιπωρήσουν εις την διακονίαν σου, κάμε έργον κήρυκος του Ευαγγελίου, εκπλήρωσε εις τέλειον βαθμόν την υπηρεσίαν, που ανέλαβες εν τη Εκκλησίᾳ. Δεν θα είμαι πλέον εν τη ζωή, δια να σε καθοδηγώ, διότι εγώ χύνω τώρα το αίμα μου θυσίαν προς τον Θεόν και ο καιρός της εκδημίας μου από τον κόσμον αυτόν έχει πλησιάσει. Εχω αγωνισθή τον καλόν αγώνα δια το Ευαγγέλιον του Χριστού, έφθασα στο τέλος του δρόμου, που με έχει τάξει ο Κυριος, έχω τηρήσει κατά θεωρίαν και πράξιν την πίστιν. Λοιπόν μου επιφυλάσσεται ο στέφανος, που βραβεύει την δικαιοσύνην και την αρετήν, και τον οποίον ο Κυριος, που είναι ο δίκαιος κριτής, θα μου δώση ως ανταμοιβήν κατά την μεγάλην εκείνην ημέραν της Δευτέρας Παρουσίας. Και θα τον δώση όχι μόνον εις εμέ, αλλά και εις όλους όσοι έχουν αγαπήσει και ποθήσει με καθαράν και αγίαν καρδίαν την ένδοξον εμφάνισίν του” (Προς Τιμόθεον Β Επιστολή Παυλου κεφ. 4, στίχοι 5-8).
«Τι είναι αυτό που βλέπουμε;» ρώτησε ο Επίσκοπος τους πιστούς. «Ένας άνθρωπος που συνειδητοποιεί ότι σύντομα θα φυλακιστεί, ότι σύντομα θα υποφέρει για τον Χριστό. Ακούμε απόγνωση; (στα λόγια του)». Οχι. Βλέπουμε μια απόλυτη ήρεμη, ειρηνική αφήγηση, μια περιγραφή του γεγονότος, του τι θα συμβεί, αλλά αυτά τα λόγια, ειδικότερα, κατά τη γνώμη μου, είναι ένα τέτοιο μανιφέστο εσωτερικής γαλήνης που είχε ο Απόστολος Παύλος. Ξέρει ότι είναι αμετάκλητο, ότι δεν αλλάζει, αλλά πόσο ισχυρή ήταν η πίστη του που μιλάει τόσο ήρεμα γι’ αυτό. Και καλώντας τον μαθητή του λέει: «Κάνε καλές πράξεις, αγωνίσου».
Ο Επίσκοπος Μιχαήλ μετέφερε αυτή την ιστορία από τη ζωή του Αποστόλου Παύλου στην σημερινή πραγματικότητα: «Όπως συμβαίνει συχνά στη ζωή μας, όταν κάτι πάει στραβά, απελπιζόμαστε. Αρχίζουμε να νευριάζουμε, να μαλώνουμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, μερικές φορές κάποιοι που προσπαθούν να μας βοηθήσουν, ακούν από μας παράπονα. Γιατί; Διότι ανησυχούμε, αγωνιούμε, αγχωνόμαστε, λέγοντας ότι τίποτα δεν μας βγαίνει. Κάτι έχουμε σχεδιάσει, και τα σχέδιά μας δεν πραγματοποιούνται, θέλαμε να κάνουμε κάτι στη ζωή μας, αλλά συναντάμε εμπόδια, δυσκολίες και αρχίζουμε να συγχυζομαστε. Και ταυτόχρονα βλέπουμε έναν άνθρωπο που αγωνίστηκε στο κήρυγμα του Χριστού και στον λόγο του Θεού, σε όλη του τη ζωή. Ξέρουμε από τις Πράξεις των Αποστόλων το τι υπέμεινε. Και ξυλοδαρμούς, και διωγμούς, και κρύο, και βυθίστηκε το πλοίο του. Αλλά αυτός ο άνθρωπος με χαρά και ειρήνη ανακοινώνει ότι ο χρόνος της επίγειας ζωής του πλησιάζει στο τέλος του. Τι υπέροχο παράδειγμα για εμάς. Αυτή η απόκτηση εσωτερικής πνευματικής ειρήνης στην κοινωνία με τον Χριστό είναι μια από τις θεμελιώδεις μαρτυρίες της εσωτερικής πίστης. Εξάλλου, μόνο ένας πιστός, άσχετα με το τι συμβαίνει, όταν όλος ο κόσμος δείχνει να επαναστατεί εναντίον του, μπορεί να μιλήσει τόσο ήσυχα και ήρεμα για αυτό που συμβαίνει, αλλά βασίζοντας όλη την ελπίδα του στο Θεό» τόνισε ο Επίσκοπος Μιχαήλ.
Ο Επίσκοπος προέτρεψε να παρατηρήσουμε τη Θεία Λειτουργία: «Είναι εμποτισμένη με αυτό το πνεύμα, ότι πρέπει να επικοινωνούμε με τον Θεό έχοντας εσωτερική γαλήνη. Πώς αρχίζει η Λειτουργία; Αφού λέμε “Ευλογημένη η Βασιλεία” ή “Ευλογημένος ο Θεός μας”, οι πρώτες λέξεις είναι: “Ας προσευχηθούμε στον Κύριο εν ειρήνη”. Ανοίγοντας τα λόγια της προσευχής, θα διαβάσουμε μαζί σας την πρώτη οδηγία, για όσους ξεκινούν την προσευχή ότι αφού πούμε τα λόγια της ευλογίας στον Θεό, καλούμαστε να σταματήσουμε για λίγα λεπτά, για λίγες στιγμές, για να ηρεμήσουμε τις καρδιές μας, να στραφούμε στον Θεό, ειλικρινά, χωρίς να αποσπάται η προσοχή μας. Και πόσο δύσκολο είναι να γίνει όταν όλα μέσα μας βράζουν. Πόσο δύσκολο είναι να το κάνουμε αυτό όταν είμαστε σε απόγνωση και δείχνουμε να θέλουμε να προσευχηθούμε στον Θεό, να Του φωνάξουμε, “Κύριε βοήθησε”, και δεν υπάρχει ειρήνη μέσα μας. Αυτή η έλλειψη πίστης μας συμβαίνει μερικές φορές. Είναι σαφές ότι υπάρχουν παράγοντες όπως η ανθρώπινη αδυναμία, η ανθρώπινη αστάθεια, αλλά όλες οι Λειτουργίες, όλες οι προσευχές μας παρακινούν να επικοινωνήσουμε με τον Θεό με ψυχική ηρεμία» τόνισε.
«Όταν ερχόμαστε στη Λειτουργία, στην εκκλησία, ας προσπαθήσουμε να το θυμόμαστε, χωρίς βαβούρα. Χωρίς να βιαζόμαστε, ψάχνοντας πως να αφήσουμε σημειώματα, που να σταθούμε, πως να γυρίσουμε, ποιος είναι στην εκκλησία, με ποιον μπορούμε να μιλήσουμε; Να θυμάστε ότι ερχόμαστε στον Θεό για να επικοινωνήσουμε με τον Επουράνιο Πατέρα, αλλά για να επικοινωνήσουμε μαζί Του γόνιμα, χρειαζόμαστε ειρήνη στις καρδιές μας. Για να μην αποσπάται η προσοχή μας, ώστε να προσπαθούμε να θυμόμαστε ότι όταν επικοινωνούμε μαζί Του με ειρήνη, ψυχική γαλήνη, εσωτερική γαλήνη, θα μας βοηθήσει και θα ενισχύσει την πίστη μας, τότε θα απαντήσει στις προσευχές μας, και αυτές τις απαντήσεις θα τις δούμε πιο έντονα στη ζωή μας. Είναι όταν κάνουμε μια μικρή παύση και παρακολουθούμε την εσωτερική γαλήνη. Είναι μια εκδήλωση της πίστης μας. Αυτό το «Κύριε, τα πράγματα γύρω μου δεν είναι τόσο καλά όσο θα ήθελα αλλά πιστεύω ότι θα βοηθήσεις». Όπως είπε ο απόστολος Παύλος. Ας ξαναδιαβάσουμε αυτές τις λέξεις ξανά και ξανά» είπε ο επίσκοπος Μιχαήλ.
