Βρετανικά δημοσιεύματα, μεταξύ των οποίων στις εφημερίδες Telegraph και η Guardian, παρουσίασαν πρόσφατα τα αποτελέσματα της τελευταίας έρευνας μιας ιρακινοαμερικανικής ομάδας αρχαιολόγων στην αρχαία πόλη Girsu στο νότιο Ιράκ. Μεταξύ των ευρημάτων του παλατιού, του ναού και της βιβλιοθήκης βρέθηκαν κείμενα γραμμένα σε σφηνοειδή γραφή σε πήλινες πινακίδες που χρονολογούνται πριν από 4.500 χρόνια.
Σύμφωνα με τον δρ. Σεμπάστιαν Ρέι του Βρετανικού Μουσείου, ο οποίος ηγήθηκε των αρχαιολόγων, «πρόκειται για σημαντικό υλικό, η ανάγνωση του οποίου μπορεί να καλύψει ένα κενό στην κατανόηση του αρχαίου ποιήματος Γκιλγκαμές, το οποίο με τη σειρά του ενέπνευσε ορισμένα αποσπάσματα της Βίβλου, ιδίως τη βιβλική περιγραφή του κατακλυσμού στη Γένεση 6:8», αναφέρει ο Καθολικός Παρατηρητής.
«Αρχικά, λίγοι άνθρωποι πίστεψαν στο νόημα αυτού του έργου. Συχνά μου έλεγαν ότι σπαταλούσαμε τον χρόνο μας και τα χρήματα των φορολογουμένων, τα οποία προορίζονταν για το Βρετανικό Μουσείο. Αλλά η οικονομική βοήθεια ήρθε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από το Μουσείο Γκέτι στο Λος Άντζελες. Ο εκπρόσωπός του, ο Δρ Τίμοθι Ποτς, ήθελε να διευρύνει τις γνώσεις μας γι’ αυτόν, ίσως τον σημαντικότερο μέχρι σήμερα χώρο έρευνας της αρχαίας κουλτούρας και του πολιτισμού, για τον οποίο γνωρίζουμε ακόμη τόσο λίγα», πρόσθεσε ο Δρ Ρέι.
Οι Γάλλοι ξεκίνησαν την αρχαιολογική έρευνα στο Girsu πριν από 140 χρόνια. Εκεί βρήκαν μια σειρά από αντικείμενα του τότε σχεδόν άγνωστου αρχαίου πολιτισμού των Σουμερίων από την περίοδο 4500-1900 π.Χ.. Ο πρώτος και πιο διάσημος ερευνητής ήταν ο Ernest de Sarzec, ο οποίος σταμάτησε το έργο του το 1901, πιθανώς λόγω προβλημάτων υγείας.
Τα τελευταία ευρήματα στο Girsu, τα οποία ξεκίνησαν το 2015, βοήθησαν στην ανακάλυψη των λειψάνων του παλατιού του ημι-μυθικού βασιλιά Gudea και του ναού της θεότητας Ningirisu. Σύμφωνα με τον Ρέι, θα μπορούσε κάποτε να έχει παίξει «τον ίδιο ρόλο με τον ναό Αλ Κάαμπα στη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας».
Εκεί βρέθηκαν επίσης άγνωστα μέχρι πρότινος κείμενα, γραμμένα σε πήλινες πινακίδες με τη χαρακτηριστική σφηνοειδής γραφής. Σύμφωνα με τον Βρετανό αρχαιολόγο, τα κείμενα αυτά αφορούν την καθημερινή ζωή των κατοίκων του Girsu, αλλά, το σημαντικότερο, υπάρχουν επίσης θραύσματα του Γκιλγκαμές που χρονολογούνται πριν από περισσότερα από 4.000 χρόνια και θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιηθεί στη Βίβλο, δηλαδή στην ιστορία του βιβλικού κατακλυσμού.
«Ο Γκιλγκαμές είναι μια ιστορία για έναν πολεμοχαρή βασιλιά που πολεμούσε κατά των δαιμόνων. Μετά το θάνατο συντρόφου του, αναζητά να ανακαλύψει την «πηγή της αιώνιας ζωής». Στο ταξίδι του, συναντά έναν άνδρα ονόματι Ουτναπιστίμ, ο οποίος, ως εκλεκτός των θεών, κατασκεύασε ένα πλοίο που του έσωσε τη ζωή κατά τη διάρκεια του κατακλυσμού.
© Πνευματικό Μέτωπο
