Το παρόν κείμενο είναι μια αντίδραση σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε μια ελληνική Ορθόδοξη ιστοσελίδα και αναφέρεται στα γεγονότα στην ενορία της Λούκα-Μελέσκιβσκα της Μητροπόλεως Βίνιτσας-Μπαρ, όπου μια διαμάχη μεταξύ πιστών της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» και της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας συνεχίζεται για ενάμιση χρόνο. Οι συγγραφείς καλύπτουν τα γεγονότα από την οπτική των υποστηρικτών του Πατριαρχείου της Μόσχας, αλλά είμαστε πεπεισμένοι ότι η κατάσταση πρέπει να παρουσιαστεί σφαιρικά και οι Έλληνες αναγνώστες, που ενδιαφέρονται για τα ουκρανικά εκκλησιαστικά ζητήματα, έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν πώς βλέπουν την κατάσταση στη Λούκα-Μελέσκιφσκα και από την πλευρά της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Επιπλέον, τα προβλήματα που υπάρχουν σε αυτό το χωριό είναι ταυτόσημα με εκείνα σε πολλές άλλες ενορίες που έχουν αποφασίσει να ενταχθούν στην Τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Όλες αυτές οι ενορίες βρίσκονται σε κάποιο βαθμό υπό πίεση από τους υποστηρικτές του Πατριαρχείου της Μόσχας. Υπάρχουν σχεδόν εκατό τέτοιες ενορίες μόνο στην περιοχή της Βίνιτσας.
Η απόφαση των πιστών να ενταχθούν στην κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας προκαλεί πάντα μια βίαιη επιθετική αντίδραση από την «Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας». Ένα παρόμοιο καταστροφικό σενάριο ξετυλίχθηκε στις περισσότερες από αυτές τις ενορίες. Δεκάδες κληρικοί της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» ήρθαν στον οικισμό όπου πραγματοποιήθηκε η συνέλευση των πιστών σχετικά με το ζήτημα της αλλαγής της εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας της ενορίας τους. Χρησιμοποιώντας ψυχολογική πίεση, φωνές και μερικές φορές σωματική βία, διέκοψαν τη συνέλευση. Αργότερα, αυτό το «σκληρό» έργο ανατέθηκε σε οργανωμένες ομάδες χειροδύναμων ανδρών και φανατικών πιστών, οι οποίοι όχι μόνο διέκοπταν τη συνέλευση, αλλά, αν το έκριναν απαραίτητο, εμπόδιζαν με σωματική βία τους ανθρώπους να εισέλθουν στους ναούς τους. Δυστυχώς, οι υποστηρικτές του Πατριαρχείου Μόσχας στρατολόγησαν επαγγελματίες αθλητές και εγκληματίες για να αντιμετωπίσουν με άσκηση σωματικής βίας τους πιστούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Αυτό θα αναλυθεί λεπτομερώς παρακάτω.
Η συμπεριφορά των προϊσταμένων τέτοιων ενοριών δεν ήταν η καλύτερη, από απόψεως ηθικής. Αρνήθηκαν σε άτομα που υποστήριζαν την ένταξη στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας το δικαίωμα να θεωρούνται ενορίτες τους, αν και οι ίδιοι τους είχαν βαφτίσει, τους είχαν παντρέψει, δέχονταν τις δωρεές τους για να προσεύχονται γι’ αυτούς, επισκέπτονταν κάθε χρόνο τα σπίτια τους και ανταποκρίνονταν σε κάθε πνευματική τους ανάγκη, κάθε φορά που τους το ζητούσαν. Αποδείχθηκε ότι, για τους προϊσταμένους αυτούς, ενορίτες ήταν μόνο ένας μικρός αριθμός υποστηρικτών τους. Ενώ όλους τους άλλους τους αποκαλούσαν «άπιστους», «άθεους», «σατανιστές», «εθνικιστές» και τα παρόμοια. Συχνά οι ιερείς αυτοί τους αντιμετώπιζαν με κατάρες για να πάθουν καρκίνο, να πεθάνουν, οι ίδιοι και τα παιδιά τους.
Η ρητορική αυτών των προϊσταμένων υιοθετήθηκε από τους πιστούς σε αυτούς ενορίτες και, ως συνέπεια, διαμορφώθηκε μια εικόνα πρόσφορη στα φιλο-ρωσικά μέσα ενημέρωσης και στην ηγεσία της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας», ώστε να ισχυρίζονται με απροκάλυπτη ικανοποίηση ότι ο Τόμος δήθεν δεν έφερε την ενότητα. Σύμφωνα με το εύστοχο σχόλιο ενός Ουκρανού δημοσιογράφου, τέτοιες δηλώσεις εκπροσώπων της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» δεν μπορούν να θεωρηθούν ούτε ως ένα θλιβερό γεγονός. Είναι μάλλον μια έκθεση για το έργο που οι ίδιοι έχουν κάνει.
Ένας άλλος τομέας, στον οποίο ασκείται πίεση στις θρησκευτικές κοινότητες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, είναι ο νομικός. Παράγοντες όπως η ατέλεια της ουκρανικής θρησκευτικής νομοθεσίας, η ασάφεια της διατύπωσης στα καταστατικά της εκκλησίας και η έλλειψη μόνιμης συμμετοχής σε Ορθόδοξες κοινότητες επέτρεψαν στην «Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας» να εμπλέξει κοινότητες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας σε παρατεταμένες δίκες που χρησιμοποιούνται για να εμποδίσουν τη διαδικασία αλλαγής δικαιοδοσίας και να εμποδίσουν τις θρησκευτικές κοινότητες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας από τη χρήση ιερών ναών. Προς το παρόν, μόνο στην επαρχία Βίνιτσας-Μπαρ, έχουν κατατεθεί σαράντα τέσσερις αγωγές εναντίον των κοινοτήτων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Ενώ οι δίκες συνεχίζονται, οι θρησκευτικές κοινότητες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, οι οποίες συνήθως είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από τις κοινότητες της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας», ασκούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα στο δρόμο ή σε προσαρμοσμένους χώρους. Και ο ιερέας, με έναν μικρό αριθμό υποστηρικτών και με τη βοήθεια των επισκεπτών, κρατά τους ναούς στα χέρια τους.
Είναι σαφές ότι πολλές θρησκευτικές συγκρούσεις στην Ουκρανία θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν δεν υπήρχαν άνθρωποι που ενδιαφέρονται να τις κλιμακώσουν. Το ερώτημα ποιος είναι τόσο ενδιαφερόμενος για αυτήν την κλιμάκωση είναι ρητορικό. Κάθε σύγκρουση επιτρέπει στην «Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας» να διατηρήσει την εικόνα μιας δήθεν «διωκόμενης» Εκκλησίας, η οποία τάχα υποφέρει για την Αλήθεια, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπερασπίζεται τα πνευματικά αλλά τα καθαρά εγκόσμια συμφέροντα του Πατριαρχείου της Μόσχας πίσω από τη ζωντανή ασπίδα των ενοριτών του.
Τα παραπάνω δίνουν μια γενική ιδέα για το τι έχει συμβεί στην εκκλησιαστική ζωή της Ουκρανίας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Τα γεγονότα στο χωριό Λούκα-Μελέσκιβσκα έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά, αλλά διαφέρουν ως προς τις λεπτομέρειες, στις οποίες θα θέλαμε επίσης να επιστήσουμε την προσοχή των αναγνωστών.
Η θρησκευτική κοινότητα του Ιερού Ναού της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο χωριό Λούκα-Μελέσκιβσκα αποφάσισε να ενταχθεί στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας στις 26 Ιανουαρίου 2019. 398 από τους 435 συμμετέχοντες στη συνέλευση ψήφισαν υπέρ. Μετά από μια ανεπιτυχή απόπειρα των ιερέων της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» και των υποστηρικτών τους, που ήρθαν από το περιφερειακό κέντρο, να διακόψουν τη συνάντηση, ο τότε ιερέας της ενορίας Πρωθιερέας Βασίλειος Αλμουχαμέντ τους κήρυξε παράνομους και πραγματοποίησε τη δική του συνέλευση, στην οποία συμμετείχαν μόλις πάνω από 30 άτομα. Έκτοτε, έχουν προκύψει διαφορές μεταξύ των ενοριτών, με συνέπεια οι περισσότεροι (πιστοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας) να έχουν αναγκαστεί να προσεύχονται στους δρόμους. Περισσότεροι από εκατό Ορθόδοξοι κάτοικοι του χωριού Λούκα-Μελέσκιβσκα συγκεντρώνονται κοντά στο ναό τους κάθε Κυριακή και περισσότεροι από διακόσιοι άνθρωποι συγκεντρώνονται για προσευχή στις εορτές. Και είναι στο κρύο, στη βροχή και στη ζέστη!
Οι «φουσκωτοί» άντρες που ήρθαν από τη Βίνιτσα μετά από πρόσκληση του Πρωθιερέα Βασιλείου Αλμουχαμέντ δεν έγιναν δεκτοί μέσα στην εκκλησία. Μεταξύ αυτών ήταν συχνά επαγγελματίες αθλητές (Ουκρανός πρωταθλητής στο powerlifting, παγκόσμιος πρωταθλητής στο kickboxing και άλλοι), καθώς και άτομα που εμπλέκονται σε εγκληματικές οργανώσεις. Με τη συμμετοχή τους, συγκρούσεις με μέλη της θρησκευτικής κοινότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας συχνά γίνονταν κοντά στους ναούς. Οι υποστηρικτές της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» χρησιμοποίησαν όχι μόνο σωματική βία, αλλά και δακρυγόνα. Σε μία από αυτές τις συγκρούσεις, ένας ηλικιωμένος ενορίτης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας υπέστη τραυματισμούς και αναγκάστηκε να νοσηλευτεί.
Λόγω της προσωπικής διαπλοκής του επικεφαλής της αστυνομίας της περιοχής προς την «Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας», οι υφισταμένοι του, κατά κανόνα, έδειχναν ανεκτικότητα σε όλες τις παράνομες ενέργειες των εκπροσώπων του Πατριαρχείου Μόσχας. Συγκεκριμένα, η αστυνομία «δεν πρόσεξε» πώς οι υποστηρικτές της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» έσπασαν τις πόρτες του ναού στις 16 Μαρτίου 2019, ενός κτιρίου που αποτελεί αρχιτεκτονικό μνημείο και προστατεύεται από το νόμο.
Εκτός από τη σωματική, οι πιστοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας υπόκεινται συστηματικά και σε ψυχολογική βία. Υπάρχουν κατάρες και εκφοβισμοί, ψέματα και συκοφαντίες. Έτσι, μετά τα γεγονότα της 16ης Μαρτίου, ο Πρωθιερέας Βασίλειος Αλμουχαμέντ διέδωσε, χωρίς καμία ντροπή, ένα ξεκάθαρο ψέμα στον αέρα ενός σεβαστού εθνικού τηλεοπτικού καναλιού εναντίον του προϊσταμένου της ενορίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, Πρωθιερέα Βίκτορα Τσβερκούν, τον οποίο κατηγόρησε ότι δήθεν χτύπησε με μια εικόνα τον Αρχιεπίσκοπο Βαρσανούφιο της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας». Παρά την ύπαρξη ενός βίντεο που δείχνει ξεκάθαρα ότι αυτό δεν ισχύει, ούτε ο Πρωθιερέας Βασίλειος Αλμουχαμέντ ούτε ο Αρχιεπίσκοπος Βαρσανούφιος ανακάλεσαν το ψέμα που διαδόθηκε σε όλη τη χώρα.
Τον Ιούνιο του 2019, μετά από μια μακρά αναμονή, η θρησκευτική κοινότητα του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας στη Λούκα-Μελέσκιβσκα καταχωρήθηκε τελικά επίσημα, σύμφωνα με το νόμο. Ταυτόχρονα, στην κοινότητα παραχωρήθηκε το νόμιμο δικαίωμα να χρησιμοποιεί το κτίριο του ναού και συνήφθη μια συμφωνία ασφάλειας με το κράτος, σύμφωνα με την οποία η κοινότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, ως νόμιμος χρήστης, είναι υπεύθυνη για τη συντήρηση του ναού, τη διατήρησή του σε καλή κατάσταση και την πρόληψη καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, όπως για παράδειγμα πυρκαγιάς.
Παρά το γεγονός ότι η θρησκευτική κοινότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας έχει όλα τα νόμιμα έγγραφα, δεν μπορούν ακόμα να χρησιμοποιήσουν το ναό τους. Οι επισκέπτες «φουσκωτοί», καθώς και ο μόνιμος φύλακας που είναι κλεισμένος μέσα στο ναό, τους εμποδίζουν. Η αστυνομία παίρνει επίσης το μέρος της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» και αγνοεί τα έγγραφα της κοινότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Η τοπική Επισκοπή της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» θεωρεί ότι επειδή αμφισβητεί τη νομιμότητα της εγγραφής της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας στα δικαστήρια, τα έγγραφα και η κοινότητα δεν έχουν νομική ισχύ. Όταν αυτό λέγεται από εκπροσώπους της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας», οι οποίοι μπορεί να μην γνωρίζουν πλήρως τη νομοθεσία της Ουκρανίας, είναι το μισό πρόβλημα, αλλά όταν η αστυνομία το ισχυρίζεται, αποκαλύπτει τη μεροληψία της. Εξάλλου, σύμφωνα με την ουκρανική νομοθεσία, σε αυτήν την περίπτωση ισχύει το τεκμήριο νομιμότητας της συναλλαγής. Αυτό σημαίνει ότι έως ότου το δικαστήριο αποδείξει την παράνομη καταχώριση μιας αλλαγής στην κανονική υπαγωγή μιας θρησκευτικής κοινότητας και των δικαιωμάτων της, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, όλα τα δικαιώματα που αποκτήθηκαν μπορεί να ασκηθούν χωρίς εμπόδια και οι δημιουργημένες υποχρεώσεις είναι εκτελεστές. Δηλαδή, η θρησκευτική κοινότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας στη Λούκα-Μελέσκιβσκα είναι επί του παρόντος κανονικά εγγεγραμμένη νομική οντότητα που έχει όλα τα νόμιμα δικαιώματα να χρησιμοποιεί το ναό.
Έχω ήδη γράψει ότι οι δίκες έχουν γίνει μια αγαπημένη μέθοδος που χρησιμοποιείται από την «Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας» για να αποτρέψει τις θρησκευτικές κοινότητες να αλλάξουν τη δικαιοδοσία τους και να επιβραδύνει αυτήν τη διαδικασία συνολικά στην Ουκρανία. Εξάλλου, οι φοβισμένοι απλοί πιστοί, για τους οποίους τα νομικά ζητήματα και τα δικαστήρια είναι μια μακρινή και άγνωστη περιοχή, είναι απίθανο να θέλουν να ακολουθήσουν το δρόμο των κοινοτήτων όπως στη Λούκα-Μελέσκιβσκα και αλλού, και προτιμούν να περιμένουν έως ότου οι διαδικασίες αλλαγής της δικαιοδοσίας λάβουν πολιτισμένη μορφή και παύσουν να συνοδεύονται από σωματική και δικαστική πίεση. Παρεμπιπτόντως, μέχρι στιγμής έχουν ανοίξει τρεις δικαστικές υποθέσεις στην κοινότητα της Λούκα-Μελέσκιβσκα.
Το τελευταίο περιστατικό, το οποίο συνέβη στις 30 Μαΐου 2020 και αναφέρθηκε από μια ελληνική διαδικτυακή δημοσίευση, ήταν, στην πραγματικότητα, μια αντίδραση πιστών από το κέντρο του χωριού Λούκα-Μελέσκιβσκα στο γεγονός ότι αναγνώρισαν μεταξύ των υπέρ της Μόσχας ακτιβιστών, που για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν τους επιτρέπουν να μπουν στο ναό τους, άτομα που την προηγούμενη ημέρα είχαν συμμετάσχει σε μαζικούς πυροβολισμούς στην πόλη Μπρόβαρι κοντά στο Κίεβο. Αυτή η σύγκρουση, στην οποία μια τοπική συμμορία στο φως της ημέρας, κοντά σε μεγάλες πολυκατοικίες, αντάλλαξαν πυροβολισμούς με εγκληματίες από τη Βίνιτσα, σε μια προσπάθεια αναδιανομής επιχειρήσεων, είχε τεράστια απήχηση στην Ουκρανία και ήταν ένας από τους λόγους για την απόλυση του ίδιου αρχηγού της αστυνομίας της περιοχής Βίνιτσας, ο οποίος προσωπικά διαπλεκόταν και στήριζε την «Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας». Είναι λυπηρό το γεγονός ότι μεταξύ των οπλοφορούντων που συνελήφθησαν στο Μπρόβαρι ήταν και ο γαμπρός του προϊσταμένου της ενορίας της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» στη Λούκα-Μελέσκιβσκα, του Πρωθιερέα Βασιλείου Αλμουχαμέντ. Αυτό, φυσικά, επιδείνωσε τα συναισθήματα των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας κατά τη συνομιλία τους με το συγκεκριμένο ιερέα και μέλη της οικογένειάς του.
Όσον αφορά τις ενέργειες που περιγράφονται από τους υποστηρικτές της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» ως το κλείσιμο των πιστών μέσα στο ναό, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι άνθρωποι που ήταν στο ναό είναι οι έμμισθοι φύλακες που προσλαμβάνονται από την «Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας» και βρίσκονται εκεί όλο το εικοσιτετράωρο. Οι εκπρόσωποι της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» τους κλειδώνουν από έξω και τους ελευθερώνουν μετά τη λήξη της βάρδιας. Αντιπρόσωποι της θρησκευτικής κοινότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, από την άλλη πλευρά, τους ζήτησαν να φύγουν από τις εγκαταστάσεις πριν τις σφραγίσουν. Όμως ο ιερέας Βασίλειος Αλμουχαμέντ με πονηρία είπε ότι δεν ήξερε ποιος είχε τα κλειδιά του ναού. Εκείνη την ώρα, εκπρόσωποι της κοινότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, ως οι νόμιμοι ιδιοκτήτες του κτιρίου, το σφράγισαν και κρέμασαν τις πρόσθετες κλειδαριές τους στην πόρτα με σημειώσεις που ανέγραφαν τον αριθμό τηλεφώνου του εκπροσώπου της αστυνομίας που είχε τα κλειδιά. Το πρωί αποδείχθηκε ότι οι κλειδαριές της κοινότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας είχαν παραβιασθεί, και ο π. Βασίλειος Αλμουχαμέντ, ο οποίος χθες «δεν ήξερε» ποιος είχε τα κλειδιά, άνοιξε τις κλειδαριές και απελευθέρωσε τους φύλακες από το ναό.
Έτσι έληξε το περιστατικό. Άραγε, ήταν αυτό μια εκδήλωση δίωξης κατά της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας», όπως κατάφεραν να διατυμπανίσουν, ή ήταν πραγματικά μια απάντηση των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας στην αδικία που υφίστανται εδώ και ενάμιση χρόνο και μια αντίδρασή τους σε εγκληματίες που υπερασπίζονται την «Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας» και την ίδια ώρα εμπλέκονται σε μια ένοπλη σύγκρουση συμμοριών; Για μένα, η απάντηση είναι προφανής.
Θα προσθέσω επίσης ότι η θρησκευτική κοινότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας στο χωριό Λούκα-Μελέσκιβσκα, το Φεβρουάριο του 2019, προσπάθησε να έλθει σε συμφωνία με τον Αρχιεπίσκοπο Βαρσανούφιο της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας», για την από κοινού εναλλακτική χρήση του ναού, όπως προβλέπεται από τον ουκρανικό νόμο σε αμφισβητούμενες υποθέσεις, αλλά μάταια. Με δική μου πρωτοβουλία, συγκλήθηκε επίσης μια συνάντηση με τη συμμετοχή των περιφερειακών αρχών και των υπηρεσιών επιβολής του νόμου για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος. Προσπαθήσαμε να φέρουμε τη συζήτηση αυτού του ζητήματος στη δημόσια σφαίρα και να προσκαλέσουμε δημοσιογράφους, αρχές, αξιωματούχους επιβολής του νόμου και πιστούς στη συζήτηση, αλλά σε κάθε περίπτωση συναντήσαμε έναν κενό τοίχο παρανοήσεων εκ μέρους της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας». Σε τελική ανάλυση, τώρα οι ίδιοι οι πιστοί προσπαθούν να οργανώσουν μια συνάντηση μεταξύ των δύο θρησκευτικών κοινοτήτων, χωρίς τη συμμετοχή του κλήρου, για να βρουν τρόπους συμβιβασμού. Χαιρετίζουμε τυχόν πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν σε κατανόηση και συμφιλίωση και ελπίζουμε σε μια κατάλληλη απάντηση από την ηγεσία της «Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας» στην περιοχή της Βίνιτσας.
Αυτό το άρθρο γράφτηκε για να μπορέσουν οι αναγνώστες στην αδελφή Εκκλησία της Ελλάδος να δουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η νέα κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, η οποία έλαβε τον Τόμο της Αυτοκεφαλίας από την Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, και στη συνέχεια ήλθε αντιμέτωπη με την άγρια αντίθεση του οργανικού τμήματος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (σ.μ. δηλαδή τη λεγόμενη «Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας»), η οποία «ἐμπνέει ἀπειλῆς καὶ φόνου» ενάντια στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, όπως κάποτε έκανε ο Σαούλ εναντίον των Χριστιανών (πρβλ. Πράξ. 9:1). Αλλά ελπίζουμε ότι ο σοφός Κύριος, όπως στην περίπτωση του Σαούλ, του μετέπειτα Αποστόλου Παύλου, θα μπορέσει να αλλάξει τις καρδιές των αδελφών μας στο Πατριαρχείο Μόσχας και να μας φέρει όλους μαζί, αν όχι σε μια εκκλησιαστική δικαιοδοσία, τουλάχιστον στο Κοινό Ποτήριο της Θείας Ευχαριστίας.
